اقتصاد اشتراکی (Sharing Economy)
اقتصاد اشتراکی فرایند توزیع دارایی با دیگران برای مدت زمان محدود بدون اینکه حق قانونی مالکیت آن دارایی را داشته باشد. اقتصاد اشتراکی معمولاً با معاملاتی تعریف میشود که به واسطه سیستم عاملهای دیجیتال و هم چنین بین افرادی انجام میشود که در سمت عرضه منابع بیکار قرار دارند و افرادی که مایل به استفاده از این منابع در سمت تقاضا هستند.
کاربرد اقتصاد اشتراکی به شرح زیر میباشد:
• اقتصاد اشتراکی این امکان را به افراد می‌دهد که دارایی‌های مادی و معنوی خود را در اختیار یکدیگر بگذارند. هر چیزی از خودرو، دوچرخه، خانه، محل کار، غذا تا زمان و تخصص، همه شامل این دارایی‌ها میشود.
• اقتصاد اشتراکی از بستر و ظرفیت‌های اینترنت برای اتصال افراد استفاده می‌کند تا در نتیجه به اشتراک گذاری محقق شود. در این نوع مدل سیستم ناظر بر کیفیت خود افراد هستند و معمولاً با امتیازدهی به سرویسی که از یکدیگر گرفته‌اند، کیفیت را بالا نگه می‌دارند.
• در این مدل افراد به جای آنکه اقدام به خرید یا تصاحب کالا یا دارایی کنند از ظرفیت‌های یکدیگر از طریق به اشتراک‌گذاری استفاده کرده و فقط هزینه استفاده از آن سرویس، دارایی یا کالا را به یکدیگر می‌پردازند.
• در این میان شرکت یا سازمانی نقش واسط و پل ارتباطی را ایفا کرده و شخصی که نیاز به آن دارایی دارد را به فردی که آن دارایی را میخواهد به اشتراک بگذارد وصل می‌کند. به بیان دیگر این شرکت از خود دارایی ندارد.
برای مطالعه بیشتر در این رابطه می توانید به کتاب "اقتصاد اشتراکی: پایان عصر استخدام و ظهور سرمایه‌داری مبتنی بر جمعیت" نوشته آرون ساندار راجان و همچنین مقاله با عنوان "شناسایی ابعاد و مؤلفه های اقتصاد اشتراکی در سیستمهای تولیدی (مورد مطالعه: شرکتهای قطعه سازی استان قم) "مراجعه فرمائید.
کاربرد اقتصاد اشتراکی به شرح زیر میباشد:
• اقتصاد اشتراکی این امکان را به افراد می‌دهد که دارایی‌های مادی و معنوی خود را در اختیار یکدیگر بگذارند. هر چیزی از خودرو، دوچرخه، خانه، محل کار، غذا تا زمان و تخصص، همه شامل این دارایی‌ها میشود.
• اقتصاد اشتراکی از بستر و ظرفیت‌های اینترنت برای اتصال افراد استفاده می‌کند تا در نتیجه به اشتراک گذاری محقق شود. در این نوع مدل سیستم ناظر بر کیفیت خود افراد هستند و معمولاً با امتیازدهی به سرویسی که از یکدیگر گرفته‌اند، کیفیت را بالا نگه می‌دارند.
• در این مدل افراد به جای آنکه اقدام به خرید یا تصاحب کالا یا دارایی کنند از ظرفیت‌های یکدیگر از طریق به اشتراک‌گذاری استفاده کرده و فقط هزینه استفاده از آن سرویس، دارایی یا کالا را به یکدیگر می‌پردازند.
• در این میان شرکت یا سازمانی نقش واسط و پل ارتباطی را ایفا کرده و شخصی که نیاز به آن دارایی دارد را به فردی که آن دارایی را میخواهد به اشتراک بگذارد وصل می‌کند. به بیان دیگر این شرکت از خود دارایی ندارد.
برای مطالعه بیشتر در این رابطه می توانید به کتاب "اقتصاد اشتراکی: پایان عصر استخدام و ظهور سرمایه‌داری مبتنی بر جمعیت" نوشته آرون ساندار راجان و همچنین مقاله با عنوان "شناسایی ابعاد و مؤلفه های اقتصاد اشتراکی در سیستمهای تولیدی (مورد مطالعه: شرکتهای قطعه سازی استان قم) "مراجعه فرمائید.
اقتصاد اشتراکی فرایند توزیع دارایی با دیگران برای مدت زمان محدود بدون اینکه حق قانونی مالکیت آن دارایی را داشته باشد. اقتصاد اشتراکی معمولاً با معاملاتی تعریف میشود که به واسطه سیستم عاملهای دیجیتال[1] و هم چنین بین افرادی انجام میشود که در سمت عرضه منابع بیکار قرار دارند و افرادی که مایل به استفاده از این منابع در سمت تقاضا هستند.
کاربرد اقتصاد اشتراکی به شرح زیر میباشد:
- اقتصاد اشتراکی این امکان را به افراد می‌دهد که دارایی‌های مادی و معنوی خود را در اختیار یکدیگر بگذارند. هر چیزی از خودرو، دوچرخه، خانه، محل کار، غذا تا زمان و تخصص، همه شامل این دارایی‌ها میشود.
- اقتصاد اشتراکی از بستر و ظرفیت‌های اینترنت برای اتصال افراد استفاده می‌کند تا در نتیجه به اشتراک گذاری محقق شود. در این نوع مدل سیستم ناظر بر کیفیت خود افراد هستند و معمولاً با امتیازدهی به سرویسی که از یکدیگر گرفته‌اند، کیفیت را بالا نگه می‌دارند.
- در این مدل افراد به جای آنکه اقدام به خرید یا تصاحب کالا یا دارایی کنند از ظرفیت‌های یکدیگر از طریق به اشتراک‌گذاری استفاده کرده و فقط هزینه استفاده از آن سرویس، دارایی یا کالا را به یکدیگر می‌پردازند.
- در این میان شرکت یا سازمانی نقش واسط و پل ارتباطی را ایفا کرده و شخصی که نیاز به آن دارایی دارد را به فردی که آن دارایی را میخواهد به اشتراک بگذارد وصل می‌کند. به بیان دیگر این شرکت از خود دارایی ندارد.
[1] . Digital operating system
[2] . Aaron Sandar Rajan
1 دیدگاه
با سلام ضمن تشکر از مطلب ارائه شده در خصوص اقتصاد اشتراکی، در حال حاضر آیا در ایران یا در دنیا ازچنین روشی جهت به اشتراک گذاری دارایی وجود دارد / آیا شرکتهایی که در این مسیر گام برداشته اند وجود دارد یا خیر شرکتهای واسطه چی؟ آیا سازمان شما چنین قابلیتی دارد اگر جواب مثبت است بفرمایید چه دارایی در سازمان شما قابلیت به اشتراک گذاری را دارد؟